شهری به آلبانی که بر کنار رود ’ویوزا’ واقع است و 2000 تن سکنه دارد و موطن علی پاشا است. سامی بیک نام این شهر را ’تیه دلن’ وضبط فرنگی آن را ’تپه لن’ آورده و افزاید: قصبه ای است در آلبانی در خطۀ ’طوسقه لق’ و این قصبه حاکم نشین سنجاق ’ارکری’ از ولایت یانیه است و در شمال ارکری بفاصله 27 هزار گز و در شمال غربی نهر یانیه بفاصله صدهزار گز و در ساحل غربی نهر ’ویوسه’ قرار دارد. (از قاموس الاعلام ترکی)
شهری به آلبانی که بر کنار رود ’ویوزا’ واقع است و 2000 تن سکنه دارد و موطن علی پاشا است. سامی بیک نام این شهر را ’تیه دلن’ وضبط فرنگی آن را ’تپه لن’ آورده و افزاید: قصبه ای است در آلبانی در خطۀ ’طوسقه لق’ و این قصبه حاکم نشین سنجاق ’ارکری’ از ولایت یانیه است و در شمال ارکری بفاصله 27 هزار گز و در شمال غربی نهر یانیه بفاصله صدهزار گز و در ساحل غربی نهر ’ویوسه’ قرار دارد. (از قاموس الاعلام ترکی)
دهی است از دهستان شهر ویران بخش حومه شهرستان مهاباد. سکنه 163 تن. آب از چشمه. محصول آن غلات و توتون. شغل اهالی گله داری. صنایع دستی جاجیم بافی است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
دهی است از دهستان شهر ویران بخش حومه شهرستان مهاباد. سکنه 163 تن. آب از چشمه. محصول آن غلات و توتون. شغل اهالی گله داری. صنایع دستی جاجیم بافی است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
نام یکی از دهستانهای هفتگانه بخش سلماس شهرستان خوی که در شمال بخش واقع شده است. حدود آن: از شمال به دهستان رهال و قطور، از جنوب به چهریق و حومه سلماس، از خاور به حومه سلماس و از باختر به مرز ایران و ترکیه محدود می باشد. کوهستانی و معتدل است. از 15 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و 2680 تن سکنه دارد. ده های عمده آن عبارتند از: اوریان، چهارستون، وردان، سیلاب و سره. نام دهستان از نام طایفۀ کره سنی گرفته شده و مرکز آن قریۀ سیلاب می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
نام یکی از دهستانهای هفتگانه بخش سلماس شهرستان خوی که در شمال بخش واقع شده است. حدود آن: از شمال به دهستان رهال و قطور، از جنوب به چهریق و حومه سلماس، از خاور به حومه سلماس و از باختر به مرز ایران و ترکیه محدود می باشد. کوهستانی و معتدل است. از 15 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و 2680 تن سکنه دارد. ده های عمده آن عبارتند از: اوریان، چهارستون، وردان، سیلاب و سره. نام دهستان از نام طایفۀ کره سنی گرفته شده و مرکز آن قریۀ سیلاب می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)